پوشش های پودری جایگاه ویژه ای در صنعت پوشش دارند. در مقایسه با پوشش های ارگانیک سنتی، تفاوت های زیادی وجود دارد. شباهت های زیادی در عملکرد استفاده نهایی از فیلم پوشش پخته شده وجود دارد. از منظر فرآیند تولید، ساخت پوشش های پودری را باید به پلاستیک نسبت داد. اگرچه پوششهای پودری از عناصر فرمولاسیون پوشش ساده به نظر میرسند، اما پوششهای پودری به دلیل فرآیند جامعی که شامل فرآیند تولید، ذخیرهسازی، تشکیل فیلم و ویژگیهای کاربرد نهایی است، در واقع بسیار پیچیده هستند.
1 وزن مولکولی ماده پایه
مانند تمام پلیمرها، رزین مورد استفاده در پوشش های پودری مخلوطی از مولکول ها با وزن های مولکولی متفاوت است. بنابراین، وزن مولکولی متوسط رزین باید مشخص باشد. در میان چندین روش مختلف برای بیان وزن مولکولی متوسط، وزن مولکولی میانگین عددی (Mn) و وزن مولکولی میانگین وزنی (Mw) از مهمترین ویژگیهای پوششهای پودری هستند. خواص مکانیکی پوششهای پودری، مانند استحکام کششی و مقاومت در برابر ضربه، عمدتاً به تعداد میانگین وزن مولکولی بستگی دارد و وزن مولکولی متوسط وزن عمدتاً ویسکوزیته مذاب رزین را تعیین میکند. برای اطمینان از اینکه یک پلیمر تجاری دارای استحکام کششی و مقاومت ضربه ای خوب است، میانگین وزن مولکولی آن باید بین 20000 تا 200000 باشد. ما باید این واقعیت را در نظر بگیریم و از آن در پوشش های پودری استفاده کنیم.
2 عملکرد اجزای پوشش پودری
فرمولاسیون های پوشش پودری نسبت به تغییرات نسبت صحیح گروه های عاملی حساسیت بیشتری دارند. این مشکل را می توان با افزایش عملکرد عامل پخت یا رزین حل کرد. به این ترتیب یک ساختار شبکه بسیار بزرگ باید از طریق استوکیومتری تشکیل شود تا از حساسیت سیستم کاسته شود. طبق نظریه فرآیند انشعاب گوردون، یک سیستم پوشش پودری طبقه بندی شده و جایگزین محاسبه می شود. ترکیب سیستم پوشش دهی کربوکسیل پلی استر با وزن مولکولی متوسط 3800 با عملکرد بین 2 تا 3.25 و عدد متوسط وزن مولکولی 1500 با عملکرد رزین اپوکسی 2 بیسفنول A می باشد.
3 دمای انتقال شیشه ای (Tg)
پلیمرهای آمورف عمدتاً در پوشش های پودری ترموست استفاده می شوند. دمای انتقال شیشه ای اجزای پوشش پارامتری است که برای شیمیدانان رزین و پوشش باید به آن توجه شود. این به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر پایداری فیزیکی و شیمیایی اجزای پوشش در طول ذخیره سازی و رفتار رئولوژیکی در حین تولید و تشکیل فیلم تأثیر می گذارد و در نهایت منجر به تنش داخلی در پوشش پخت شده در حین استفاده می شود. با فرض اینکه ذرات روی پوشش پودری تحت تأثیر گرانش ذرات پودر بالایی قرار می گیرند، اگر Tg پودر بالاتر از دمای ذخیره سازی باشد، به دلیل عدم تحرک حلقه های زنجیره ای، سطح قطعه یا سطح قطعه وجود ندارد. انتشار مواد در سطح مولکولی بین ذرات مختلف؛ در Tg پایین در دمای ذخیرهسازی، زنجیرههای مولکولی بین ذرات پودری مختلف همیشه به شدت نفوذ میکنند و تحرک حلقههای زنجیره به اندازهای بالاست که پودر را آگلومره کند. این پدیده به عنوان پایداری فیزیکی ضعیف پوششهای پودری در نظر گرفته میشود، بنابراین مقدار Tg بالای پوششهای پودری پیشنیاز پایداری فیزیکی خوب است، اما تعیین بالاترین مقدار Tg که میتواند پایداری خوب پودر را تضمین کند دشوار است.